Herman Kip, boer en kunstschilder.

Op jonge leeftijd begon Herman Kip al te tekenen, maar zijn moeder verbood het hem. Nadat zijn ouders overleden waren en hij alleen op de boerderij woonde begon hij weer te schilderen. Herman maakte niet alleen schilderijen, vaak op een oud laken met een zelf gemaakt houten lijstje, maar hij beschilderde vele voorwerpen en objecten zoals borden, klompen, weckflessen, melkbussen, bloempotten en wasketels. Zijn hele boerderij, alle kamers en de deel, staat er vol mee. Ook kastdeuren, tafelbladen en meubels werden beschilderd.

De taferelen die hij schilderde waren heel verschillend. Bij de borden en de schilderijen zien we veel Bijbelse taferelen. Op de kleinere objecten zien we kleurige bloemen. Op de grotere veel dorpsgezichten van De Hoven of silhouetten van het stadsgezicht van Zutphen. Op veel schilderijen staat de zon of de maan. De kasten en tafelbladen zijn vaak beschilderd met mooie dierfiguren o.a. pauwen, zwanen, koeien en paarden. Hij gebruikte goede materialen waardoor zelfs de schilderijen die buiten hangen nog steeds goed geconserveerd zijn.

Herman Kip heeft zijn directe omgeving nauwkeurig waargenomen en opgeslagen om haar daarna vast te leggen. Zijn werk wordt gerangschikt onder de outsiderkunst of naïeve kunst. Hij gebruikt zijn belevingswereld en de onderwerpen zijn vooral ontleend aan de waargenomen werkelijkheid, onderwerpen die veel schilders gebruiken voor hun kunst.

Het werk van Herman Kip is beslist niet eenduidig te noemen. De verschillende periodes in zijn leven en de daarbij behorende emoties zijn terug te zien in zijn beschilderingen. Zoals een periode waarin hij terug denkt aan zijn jeugd, het boerenleven, waarin paard en wagen, de landbouwwerktuigen en de boerderijen in de Hoven het onderwerp van zijn schilderijen zijn. Ook herkenbaar zijn de beelden met een mythische, magische of religieuze lading zoals engelen, nonnen, het heilige land, de joodse symboliek en de levensboom.

Tenslotte is er een periode waarin het versieren van voorwerpen de overhand heeft. Huiselijke voorwerpen worden rijk beschilderd met bloemen e.d. Dit alles is herkenbaar in de beschrijving van Johan Huizinga, cultuurhistoricus, van de Homo Ludens (1938), “De spelende mens” en de kunstpsycholoog Hans Prinzhorn (1922) “De zes drijfveren die de kern vormen voor het creatieve scheppingsproces”.

Herman Kip, boer en kunstschilder.

Op jonge leeftijd begon Herman Kip al te tekenen, maar zijn moeder verbood het hem. Nadat zijn ouders overleden waren en hij alleen op de boerderij woonde begon hij weer te schilderen. Herman maakte niet alleen schilderijen, vaak op een oud laken met een zelf gemaakt houten lijstje, maar hij beschilderde vele voorwerpen en objecten zoals borden, klompen, weckflessen, melkbussen, bloempotten en wasketels. Zijn hele boerderij, alle kamers en de deel, staat er vol mee. Ook kastdeuren, tafelbladen en meubels werden beschilderd.

De taferelen die hij schilderde waren heel verschillend. Bij de borden en de schilderijen zien we veel Bijbelse taferelen. Op de kleinere objecten zien we kleurige bloemen. Op de grotere veel dorpsgezichten van De Hoven of silhouetten van het stadsgezicht van Zutphen. Op veel schilderijen staat de zon of de maan. De kasten en tafelbladen zijn vaak beschilderd met mooie dierfiguren o.a. pauwen, zwanen, koeien en paarden. Hij gebruikte goede materialen waardoor zelfs de schilderijen die buiten hangen nog steeds goed geconserveerd zijn.

Herman Kip heeft zijn directe omgeving nauwkeurig waargenomen en opgeslagen om haar daarna vast te leggen. Zijn werk wordt gerangschikt onder de outsiderkunst of naïeve kunst. Hij gebruikt zijn belevingswereld en de onderwerpen zijn vooral ontleend aan de waargenomen werkelijkheid, onderwerpen die veel schilders gebruiken voor hun kunst.

Het werk van Herman Kip is beslist niet eenduidig te noemen. De verschillende periodes in zijn leven en de daarbij behorende emoties zijn terug te zien in zijn beschilderingen. Zoals een periode waarin hij terug denkt aan zijn jeugd, het boerenleven, waarin paard en wagen, de landbouwwerktuigen en de boerderijen in de Hoven het onderwerp van zijn schilderijen zijn. Ook herkenbaar zijn de beelden met een mythische, magische of religieuze lading zoals engelen, nonnen, het heilige land, de joodse symboliek en de levensboom.
Tenslotte is er een periode waarin het versieren van voorwerpen de overhand heeft. Huiselijke voorwerpen worden rijk beschilderd met bloemen e.d. Dit alles is herkenbaar in de beschrijving van Johan Huizinga, cultuurhistoricus, van de Homo Ludens (1938), “De spelende mens” en de kunstpsycholoog Hans Prinzhorn (1922) “De zes drijfveren die de kern vormen voor het creatieve scheppingsproces”.

© Copyright - 2024 Museum Boer Kip | Fotografie o.a. Albert Sanders